Şimdi dünyanın en yüksek yerinde
umudunu kağıt gemiye bağlamış bir deniz seyircisi var.
Güneşe bakıp ışığını görmeyen,
Denize bakıp dalgaların çırpınışını sezmeyen
Ve başını göğe kaldırıp Tanrı'yı bulamayan biri...

Şimdi dünyanın en derin köşesinde
bir gemi batıyor,
gemide umutlar canıyla cebelleşiyor.
Ölüyor suda Tanrı'nın zerreleri,
ölüyor bu dünyanın en güzel gülüşleri,
kahkaların yerini haykırışlar alıyor.

Şimdi dünyanın en acılı günü yaşanıyor
Bir anne evladının nefessiz kalışını sadece izliyor.
İzliyor... İzliyor...
Şimdi dünyanın bir yerində
anane rahminden
bebek çığlığı dünyaya yayılıyor...