Akşamdan yatmışsınız, sabah keyifli bir güne başlamak istiyorsunuz. Çalışmanız gerekiyor, yapmanız gereken işler var.

İşlerinizi düzenli olarak yapmak istiyorsunuz.

Çevrenize, çevrenizdeki insanlara faydalı insan olmak istiyorsunuz.

Çalışarak kazandığınız parayla da hayatını az kararlı, çok şekerli idare etmeyi düşünüyorsunuz.

İşte o keyifle, televizyonu açıyorsunuz.

Hava soğuk biraz içimizi ısıtacak şeyler görelim, duyalım diyerek.

O da ne?

Bir televizyon kanalında Bülent Ersoy ile Banu Alkan arasındaki ıstakoz kavgası haber olarak veriliyor.

Haberden çok, magazinin üst sınırlarını zorlayacak şekilde.

Bir başka televizyon kanalına geçiyorsunuz orada da Kıvanç Tatlıtuğ’un mangal keyif var.

Tam çalışma azmi veren. Tam hayata tutunma umudu veren.  Tam günün motivasyonunu bozan haberler.

Bu soğukta, kar da, kışta, milletin elinin, yüzünün donduğu zamanlarda, evinde yakacak bir odun parçası bulamayanların olduğu bir ülkede, ıstakoz kavgası ve mangal keyfi.

Bu magazin haberlerini yapanlar ya vatandaşın düşmanı, ya da sanatçıların düşmanı.

Gerçeklerle hiç uyuşmayan, insanların sabır sınırlarını zorlayan bu tür gösterilerin de ahlaken, hukuken, adalet duygusu içinde bir sınırı olmalı.

Toplum düzenini bozan şiddetin her zaman fiziksel olmasını beklememek gerekir.

İşte böylesine çarpık, zamansız, kuralsız verilen haberler, magazin üstü şeyler de insanlarda psikolojik şiddetin körükleyicisi oluyor.

Bir tas sıcak çorba içtiği için şükredebilen bir topluma, ıstakoz kavgası ve mangal keyfiyle olumlu hiçbir şey veremezsiniz.

Olumsuz verdiğiniz ve yarattığınız şeylerin sonucunu da ise, siyasetçisiyle, sanatçısıyla, gazetecisiyle, doktoruyla, avukatıyla, mimarıyla, kadın, erkek, çocuğuyla her beraber katlanırız.