Anneliğimin bana verdiği yetkiye dayanarak evladının gelişimiyle ve eğitimiyle ilgili annelerin de öğretmenler gününü kutlarım tüm mesleğinin hakkını veren kıymetli öğretmenlerimizle birlikte. 

Biliyorum ki çocuğun ilk okulu ailesi, ilk öğretmeni de annesidir. 

Her anne kendi köklerinden aldığı kültür, deneyim ve bilgi ile evladına rehberlik eder. 21.yy değişen ve gelişen dünyasında araştırmadan, yeniliklere yönelmeden, merak edip keşfetmeden, günceli takip etmeden, dijital dönüşümün tuzaklarının farkına varıp çocuğunu koruyup kollamadan ve online eğitim dediğimiz yeni eğitim düzeninde evladının eğitimine bizzat eşlik etmeden annelik yapmak pek de mümkün değil. Bu sebeple de annelik biraz da öğretmenlik gerektirir.

Kadının hayattaki rollerinin belki de en zoru, en sorumluluk yükleyenidir annelik. Devamlı bir yürek sızısı halidir. İçten içe biraz kaygı, biraz kıyaslama, biraz da gurur vesilesidir. Her anne evladının en başarılı olmalısını ister ama bazı anneler istemekle kalmaz ve başarılı bir evlat işlerler ilmek ilmek. Çünkü o anneler bilirler ki okul evde başlar ve eğer çocukta zihinsel bir sorun yoksa mevcut eğitim müfredatında başarısız olmaları için bir neden yoktur. O anneler inanır çocuklarına, emek ve zaman ayırır gelişimleri için, daha okul öncesi dönemde takip etmeye başlar çocuğunun gelişim basamaklarını. Bazı nedenlerle eksik oldukları yönleri tespit eder ve tıpkı Paulo Coelho’nun dediği gibi bir şeyler öğretmekle kalmaz ilham verip, çocuğun ruhunun içinde olan muhteşemi keşfederler. 

İşte bu nedenle anneler öğretmendir. 

Sadece akademik başarısıyla değil, sosyal gelişimi, vicdani gelişimi ve insani değerlerin kazanımı için de emek verirler tıpkı bir İnsanlık Sanatı eğitimcisi gibi. Sınıfta tahtayı göremeyen çocuğu fark edip öğretmen nasıl öne alıyorsa görmesi için, evde oyun ihtiyacını hissedip birlikte oynama yönlendirendir anne.

Çocuğunun eğitimine önem veren, destek veren annelerin de öğretmenler günü kutlanmalı bence.

Pınar Yeşiltay Sevim